Άρθρο στην εφημερίδα «Απογευματινή»
Εδώ και μία εβδομάδα, μαζί με την οδύνη που βιώνουμε όλοι για την τραγωδία στα Τέμπη, αυτό που γυρίζει στο μυαλό μου είναι η σκέψη ότι πριν από λίγα χρόνια σε αυτό το τρένο θα μπορούσα να ήμουν εγώ. Σπουδάζοντας στην Κομοτηνή, ανέβαινα με λεωφορείο από την Πάτρα στην Αθήνα και πολλές φορές από εκεί με το τρένο ως τη Θράκη. Πριν από μια εβδομάδα άνθρωποι όπως εγώ, όπως οι φίλοι μου, έχασαν τη ζωή τους σε ένα τραγικό δυστύχημα, το οποίο μπορούσε – και άρα έπρεπε – να είχε αποφευχθεί.
Η διαχρονική ευθύνη για την παραμέληση των σιδηροδρόμων είναι αναμφισβήτητη. Εδώ δεν χωρούν περιστροφές. Δεν έχει σημασία αν το Ψηφιακό Σύστημα Ελέγχου εγκαταστάθηκε στο 70% του δικτύου. Ακόμα και στο 99% να είχαμε φτάσει, δεν θα είχε καμία σημασία από τη στιγμή που βυθίστηκε στο πένθος ολόκληρη η Ελλάδα και ιδίως οι οικογένειές των θυμάτων. Οικογένειες που θα μπορούσαν να ήταν οι δικές μας.
Όλες αυτές τις ημέρες βάζω τον εαυτό μου στη θέση των τραυματιών, των συγγενών και των φίλων των θυμάτων. Θέλω να είμαι απόλυτα ειλικρινής: καταλαβαίνω την απογοήτευση, την αγανάκτηση και την οργή για ένα κράτος που εδώ και τουλάχιστον είκοσι χρόνια απέτυχε σε έναν τόσο κρίσιμο τομέα. Καταλαβαίνω κάθε πολίτη που μπροστά σε αυτή την τραγωδία χάνει την πίστη του στην πολιτική.
Και, ως ένας άνθρωπος που ασχολείται με την πολιτική, νιώθω την ανάγκη να τους ζητήσω και εγώ μια συγγνώμη για τον πόνο και τον θυμό που προκάλεσε αυτή η τραγωδία. Θέλω, ωστόσο, να είμαι εξίσου ξεκάθαρος και στο ότι ο λαϊκισμός και το μπάχαλο δεν θα λύσουν κανένα απολύτως πρόβλημα – αντίθετα, για ακόμα μια φορά θα τα κρύψουν κάτω από το χαλί.
Σε αυτή την τόσο δύσκολη στιγμή, είναι χρέος μας να κερδίσουμε ξανά την εμπιστοσύνη όλων των πολιτών. Και αυτό το χρέος ξεκινά με τη συγγνώμη του Πρωθυπουργού εκ μέρους όλων των κυβερνήσεων, αλλά – όπως είπε και ο ίδιος – δεν τελειώνει εκεί. Πρέπει όλες οι παθογένειες να έρθουν στο φως και να επιλυθούν άμεσα, ώστε να μην υποφέρουμε ποτέ ξανά από ένα τέτοιο οδυνηρό γεγονός. Τις ευθύνες για ό,τι έγινε θα τις αποδώσει η Δικαιοσύνη όπως ξέρει καλύτερα από όλους. Την ευθύνη για ό,τι πρέπει να γίνει θα την αναλάβουμε εμείς.
Η τραγωδία των Τεμπών ανέδειξε με τον πιο οδυνηρό τρόπο ότι η χώρα έχει ακόμα ανάγκη από μεγάλες τομές. Δεν είναι ώρα να πούμε ότι τέσσερα χρόνια τώρα πετύχαμε πολλά. Είναι η ώρα που πρέπει με χαμηλά το κεφάλι να δουλέψουμε ακόμα περισσότερο, με ακόμα μεγαλύτερη ταχύτητα και ένταση, ώστε να κλείσουμε οριστικά όλες τις εκκρεμότητες που μας κρατούν πίσω.
Και όλοι στη Νέα Δημοκρατία είμαστε αποφασισμένοι να ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο, όσο δύσβατος και αν είναι. Ακόμα και αν κάποιοι επιλέξουν να κάνουν μικροπολιτική αποποιούμενοι τις δικές τους ευθύνες και συμψηφίζοντας τραγωδίες, εμείς θα προχωρήσουμε. Γιατί είναι ο μόνος δρόμος που εγγυάται το «ποτέ ξανά».
