Skip to main content
Άρθρα

Της ζωής μας τα Πολυτεχνεία

By 17 Νοεμβρίου 2020No Comments

Του Παύλου Μαρινάκη

Το δεύτερο lockdown που ήρθε στην Ελλάδα συμπεριλαμβάνει μια ιστορική ημερομηνία όπως η σημερινή, κατά την οποία παραδοσιακά υπήρχαν εορτασμοί για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Η Κυβέρνηση, όπως άλλωστε έκανε στην περίπτωση του εορτασμού των εθνικών επετείων αλλά και της γιορτής του Πάσχα, απαγόρευσε τις μαζικές εκδηλώσεις και συγκεκριμένα την πορεία του Πολυτεχνείου στην οποία συγκεντρώνονται κάθε χρόνο χιλιάδες κόσμου. Για όλους τους πολίτες που θυσίασαν τις προσωπικές τους ελευθερίες, που άντεξαν τα μέτρα περιορισμού, την κοινωνική απομόνωση, που κρατήθηκαν όρθιοι δείχνοντας εμπιστοσύνη στους ειδικούς, η 17η Νοεμβρίου θα είναι μια ακόμη μέρα που θα μείνουμε σπίτι, περιορίζοντας τις μετακινήσεις μας στις πολύ απαραίτητες .

Για κάποιους όμως δεν φαίνεται να ισχύει αυτό. Με λύπη παρακολουθήσαμε μια μεγάλη μερίδα της αντιπολίτευσης να διαρρηγνύει τα ιμάτιά της για την Κυβέρνηση που απαγορεύει την πορεία. Δεν αναλογίζονται όμως πως μαζί με την σημερινή πορεία αποτρέπουμε τη μετάδοση του κορωνοϊού σε ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού.

Τώρα που καλούμαστε να γράψουμε όλοι μαζί ιστορία, κάποιοι επιλέγουν να «χαμηλώσουν» τη σημαία του ανθρωπισμού, τον οποίο μεταχειρίζονται σαν προεκλογικό σύνθημα και να βάλουν μια πορεία πάνω από την υγεία όλων των ανθρώπων που θα συμμετείχαν σε αυτήν.

Πόσο άραγε κοινωνικά ευαισθητοποιημένος είναι εκείνος που «παλεύει» για τα δικαιώματα, τις ελευθερίες, την κοινωνική αλληλεγγύη και λέει πως είναι στο πλευρό όσων ταλανίστηκαν από την πανδημία, όταν θέλει να βγει στο δρόμο να φωνάξει αυτά τα συνθήματα που ποτέ δεν έκανε πράξη;

Πόσο δημοκράτης είναι όταν με επίσημες ανακοινώσεις ή άτυπες δηλώσεις ένας ολόκληρος πολιτικός χώρος δηλώνει πως δεν πρόκειται να σεβαστεί το νόμο που είναι θεμελιώδης έννοια του πολιτεύματος και μέσα απ’ αυτόν του δίνεται η δυνατότητα της ελεύθερης έκφρασης;

Είναι πιο σημαντικό για κάποιους να υπενθυμίσουν στην κοινωνία την ταυτότητα του διαδηλωτή που έχουν κατοχυρώσει ή είναι προτιμότερο να σταθούν για μια φορά με πράξεις αντί για συνθήματα στο πλευρό των πολιτών και του υγειονομικού προσωπικού της χώρας που προσπαθεί να κρατήσει όρθια την πύλη της υγείας όλων μας;

Η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου είναι η στιγμή  να βρούμε τη θέση μας στην ιστορία. Δείχνοντας σοβαρότητα, υπευθυνότητα και πάνω από όλα σεβασμό σε όλους εκείνους που παλεύουν καθημερινά με τη φονική πανδημία για να κρατήσουν όρθια την Ελλάδα και τους Έλληνες. Και αυτή είναι η καλύτερη απόδοση τιμής σε εκείνους που το 1973 ύψωσαν ανάστημα απέναντι στη Χούντα.

Σαράντα επτά χρόνια μετά, μπορεί κάποιοι, όπως κάθε χρόνο, να καλούν στο δρόμου για «της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία». Φέτος τους υπενθυμίζουμε ότι η υπευθυνότητα και η αλληλεγγύη απέναντι στην πανδημία είναι κάτι σημαντικότερο, πέρα και πάνω από γενιές: είναι της ζωής μας τα Πολυτεχνεία.

Ο Παύλος Μαρινάκης είναι Δικηγόρος και πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ

Leave a Reply