Άρθρο στο Libre.gr
Όταν πρόκειται για τα εθνικά θέματα, δεν χωρούν μυωπικά, μικροκομματικά γυαλιά.
Είναι χρέος μας, όπως και κάθε Κυβέρνησης, να υπερασπιζόμαστε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, να θωρακίζουμε την πατρίδα μας έναντι κάθε απειλής, αλλά και να αναδεικνύουμε την αλήθεια των λόγων μας, την στέρεη βάση των επιχειρημάτων μας σε κάθε βήμα, με κάθε ευκαιρία. Γιατί αυτή είναι η γνήσια πατριωτική πολιτική και όχι οι «ψευτοπατριωτισμοί της δεκάρας» που ακούμε κατά καιρούς.
Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη από το 2019 έχει ακολουθήσει με συνέπεια αυτό τον δρόμο, καταφέρνοντας να μετατρέψει την Ελλάδα, από παρία σε διεθνή παίκτη και παράγοντα πολιτικής, σε πυλώνα σταθερότητας και σε ισότιμο συνομιλητή σε κάθε φόρουμ.
Στο μεταναστευτικό, η Ελλάδα έδειξε και εξακολουθεί να δείχνει τον δρόμο και στην υπόλοιπη Ευρώπη, καθώς αντεπεξήλθε της κρίσης του Έβρου με αποτελεσματικότητα.
Στην ιστορική ομιλία στο Κογκρέσσο των ΗΠΑ, ο Πρωθυπουργός με τρόπο ευθύ και τεκμηριωμένο, έθεσε το πλαίσιο των εθνικών μας θέσεων στέλνοντας σαφή μηνύματα.
Στην Ευρώπη, πρωτοστατήσαμε με τις πρωτοβουλίες μας αποδεικνύοντας έτσι ότι η Ελλάδα από «φτωχός συγγενής» συμμετέχει ενεργά στη διαμόρφωση των αποφάσεων.
Θυμίζω την πρωτοβουλία για το πράσινο πιστοποιητικό την περίοδο της πανδημίας, η οποία μετατράπηκε σε πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την δημιουργία του Ταμείου Ανάκαμψης όπου πρωταγωνίστησε ο Πρωθυπουργός. Ένα χρηματοδοτικό εργαλείο που εκσυγχρονίζει τις υποδομές της χώρας, την παιδεία, την υγεία και φέρνει την Ελλάδα μέρα με την μέρα ακόμα πιο κοντά στην Ευρώπη.
Ήταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ο οποίος με την επιστολή του προς την πρόεδρο της Κομισιόν έθεσε το θέμα των αυξήσεων στις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας και των αποκλίσεων μεταξύ κρατών-μελών, προτείνοντας συγκεκριμένες λύσεις που θα προστατεύουν τους καταναλωτές. Επρόκειτο για μια πολύ σημαντική πρωτοβουλία που διαμόρφωσε ένα «αλεξικέραυνο» κατά της ακρίβειας στον χώρο της ενέργειας, για όλη την νοτιοανατολική Ευρώπη.
Με προγράμματα όπως το «ΑΙΓΙΣ» που θωρακίζει την Ελλάδα ενισχύοντας τον μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας, με την αναμόρφωση του ΕΣΥ μέσω της ανακαίνισης 80 νοσοκομείων και 156 κέντρων υγείας σε όλη τη χώρα, με την ψηφιοποίηση της Υγείας, τις δωρεάν προληπτικές εξετάσεις, τα απογευματινά χειρουργεία, τους 36.000 διαδραστικούς πίνακες που εγκαθίστανται στα σχολεία.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, θωράκισε αμυντικά την πατρίδα και προχωρά με γοργά βήματα στον εκσυγχρονισμό των Ενόπλων μας δυνάμεων, προκειμένου να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις ασφάλειας και σταθερότητας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Στη θάλασσα, με το πρόγραμμα ναυπήγησης τεσσάρων φρεγατών Belharra, τις αναβαθμίσεις υπαρχόντων φρεγατών και υποβρυχίων και την στόχευση δημιουργίας ενός πυραυλικού απόρθητου τείχους επιφανείας στο Αιγαίο.
Από αέρος, με την απόκτηση των υπερσύγχρονων Rafale και F-35. Και θυμίζω, ότι ενώ κάποτε ήταν η Τουρκία που τα ζητούσε, για εμάς είναι πλέον δεδομένα και η γείτονα χώρα διαπραγματεύεται αναβάθμιση των F-16.
Με αίσθημα πατριωτικής ευθύνης, αφού κάναμε τα αυτονόητα για την αποτρεπτική ισχύ της χώρα μας, ασκούμε ενεργή διπλωματία. Δεν φοβόμαστε να συνομιλήσουμε με κανέναν, γιατί έχουμε με το μέρος μας την ισχύ του διεθνούς δικαίου. Έχοντας θέσει εξαρχής τις κόκκινες γραμμές, αναπτύσσουμε όπου πρέπει την επιχειρηματολογία μας.
Για εμάς είναι αυτονότητο πως όταν κάνεις διάλογο, με σαφές και οριοθετημένο πλαίσιο, -το οποίο έχουμε διαχρονικά ορίσει – δεν σημαίνει ότι συζητάς και την εθνική σου κυριαρχία. Όποιος επιλέγει την σιωπή και όχι την επαφή με τον συνομιλητή του, είναι είτε γιατί δεν έχει επιχειρήματα, είτε γιατί είναι αδύναμος. Και η Ελλάδα σήμερα είναι και ισχυρή και διαθέτει αδιάσειστο οπλοστάσιο επιχειρημάτων.
Είναι, λοιπόν, προτιμότερος ένας διάλογος με αγκάθια, από μια εκκωφαντική απουσία που αφήνει χώρο ύπουλης επέκτασης σε φαντασιώσεις.
Σε ένα περιβάλλον πολλαπλών κρίσεων και παγκόσμιας γεωπολιτικής αστάθειας, η Ελλάδα του 2024 εκπέμπει σταθερότητα, αυτοπεποίθηση, σιγουριά, με τους χειρισμούς της Κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αρκεί να φανταστεί κανείς πώς θα ήταν η χώρα μας σήμερα, αν οι κρίσεις την έβρισκαν σε καθεστώς ακυβερνησίας, διεθνούς ανυποληψίας ή παρία των εξελίξεων, όπως συνέβη στο πρόσφατο παρελθόν.
Μέσα σε πέντε χρόνια η χώρα σήκωσε το κεφάλι και κοιτάζει ψηλά και χρέος μας είναι να φτάσει ακόμα ψηλότερα.