Όσα σκέφτομαι και επιδιώκω να πετύχω ως Πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ περιγράφονται μέσα σε τρεις λέξεις: ΟΝΝΕΔ για όλους.

Για όλους τους ΔΑΠίτες και ΟΝΝΕΔίτες, οι οποίοι δεν έμειναν στην ασφαλή κριτική αλλά πήγαν ένα βήμα παραπέρα, δίνοντας τη μάχη του ρεαλισμού και της υπευθυνότητας στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.  Για όλα μας τα στελέχη που μπορούν, παίρνοντας τα απαραίτητα εφόδια, να γίνουν φορείς των ιδεών που πρεσβεύει η ΟΝΝΕΔ, γιατί πιστεύω βαθιά στο ανθρώπινο δυναμικό της Οργάνωσης.

Αλλά και για όλες τις νέες και όλους τους νέους που δεν είχαν ως τώρα ενεργή ενασχόληση με τα κοινά. Θέλω η ΟΝΝΕΔ να εκπροσωπεί τη συντριπτική πλειοψηφία των νέων ανθρώπων, αφήνοντας πίσω τις ταμπέλες του κομματικού φορέα και τις ιδεοληψίες του παρελθόντος.

Για όλους τους φίλους και τις φίλες μας που αναγκάστηκαν να φύγουν στο εξωτερικό, αλλά και για όλους όσοι μείναμε εδώ να αγωνιζόμαστε ώστε να χτίσουμε ένα καλύτερο μέλλον και για να αντεπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις μας απέναντι σε ένα κράτος που πολλές φορές είναι άδικο προς τους νέους. Για όλους εμάς που αντιμετωπίσαμε μια κρίση που δεν δημιουργήσαμε αλλά είμαστε έτοιμοι να εργαστούμε σκληρά προκειμένου να διορθώσουμε όσα οδήγησαν σε αυτήν.

Για όλες τις προηγούμενες γενιές στις οποίες οφείλουμε πολλά, αλλά, κυρίως, για τις γενιές που έρχονται. Σε αυτούς που έρχονται χρωστάμε μια καλύτερη χώρα, μια κανονική χώρα με ελπίδα και προοπτική.

Στόχος μου είναι να γίνει η ΟΝΝΕΔ η φωνή των νέων προς την κυβέρνηση και όχι απλώς η φωνή της κυβέρνησης στους νέους, να βάλει στην ατζέντα τεκμηριωμένα όσα ζητάει η πλειοψηφία των Ελλήνων, που πιστεύει στην ανάκαμψη της χώρας και θέλει να δει τις λέξεις πρόοδος, δημοκρατία, ανάπτυξη, αξιοκρατία, να πάρουν ξανά την πραγματική τους αξία.

Τα επόμενα χρόνια έρχονται οι σημαντικότερες πολιτικές εξελίξεις για τη χώρα μας. Έχουμε δύο επιλογές: ή να παρακολουθήσουμε απαθείς την κομβικότερη περίοδο για το μέλλον μας ή να μείνουμε στην ιστορία ως πρωταγωνιστές. Επιλέγουμε το δεύτερο. Ήρθε η ώρα να χτίσουμε την Ελλάδα που ονειρευόμαστε και αξίζουμε, ήρθε η ώρα η ΟΝΝΕΔ, η μεγαλύτερη νεολαία της χώρας να είναι αυτή που θα πρωταγωνιστήσει στη μεγάλη πολιτική αλλαγή.

Η ΟΝΝΕΔ που ξέρω και έχω υπηρετήσει είναι ένας ζωντανός πυρήνας σκέψης, διαλόγου και δημιουργίας. Κάποτε μας κατηγορούσαν ότι αποτελούμε μια κλειστή οργάνωση που φτιάχτηκε για να εξυπηρετεί αποκλειστικά τις ανάγκες του κόμματος. Έχουμε ήδη αποδείξει πως η ΟΝΝΕΔ έχει να προσφέρει πολλά περισσότερα από το να γεμίζει αίθουσες και αμφιθέατρα σε ρόλο χειροκροτητή.

Αναλαμβάνοντας την ευθύνη και το τιμόνι της Οργάνωσης θέλω να κάνουμε ένα ακόμα βήμα μπροστά και να εδραιώσουμε τη θέση και τη φωνή μας στην κοινωνία, αποκτώντας ακόμα μεγαλύτερη επαφή με τους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω μας: οικογένειες, φίλους, συναδέλφους, γνωστούς. Ακούγοντας όσα έχουν να μας πουν, όσα φοβούνται, όσα πιστεύουν για το μέλλον, όσα εύχονται, όσα ονειρεύονται, κάνουμε προτεραιότητά μας τις ανάγκες τους. Να είμαστε ένα βήμα μπροστά από το κόμμα μας, ένα βήμα μπροστά από την κοινωνία, να θέσουμε πρώτοι εμείς στο δημόσιο λόγο όσα πιστεύουν και όσα χρειάζονται οι νέοι συμπολίτες μας.

Χρέος μας είναι συνεχίζοντας την επιτυχημένη καμπάνια «Αύριο», να αποτυπώσουμε τις ανάγκες των νέων ανθρώπων, και τους τρόπους με τους οποίους μπορεί η κυβέρνηση να τις εκπληρώσει. Θα βάλουμε τα δυνατά μας να πετύχουμε στόχους για νέες ευκαιρίες, ουσιαστική ανταπόκριση των σπουδών στην αγορά εργασίας, κίνητρα για να μείνουν στη χώρα χωρίς να νιώθουν αποκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο, ώστε να μπορούμε να σταθούμε στο πλευρό των πιο αδύναμων συμπολιτών μας.

Να ανεβάσουμε τον πήχη ακόμα πιο ψηλά, αξιοποιώντας την επαφή μας με όλες τις κοινωνικές ομάδες και δομές, με όλους τους ανθρώπους της δουλειάς, και κάνοντάς τα συμπεράσματά μας τεκμηριωμένες και εφαρμόσιμες προτάσεις, να φτάσουμε από το αύριο στο σήμερα. Και, το κυριότερο, να κάνουμε τις προτάσεις μας νόμους του κράτους.

Η ΟΝΝΕΔ θα περάσει σε μια νέα εποχή όπου θα παράγει πολιτική που θα μετράει, όχι απλώς θα μετριέται.

Όλοι μας έχουμε στην οικογένεια ή στο ευρύτερο περιβάλλον μας έναν άνθρωπο που την τελευταία δεκαετία έφυγε στο εξωτερικό για να δουλέψει ή να σπουδάσει. Η χώρα μας έτσι δεν έχασε μόνο έναν αριθμό από τον πληθυσμό της, αλλά είδε να μειώνεται δραστικά το νέο, έμπειρο και καταρτισμένο επαγγελματικό και επιστημονικό της δυναμικό. Και όλοι συμφωνούμε ότι θέλουμε οι φίλοι και οι συγγενείς μας να γυρίσουν πίσω.

Δεν αρκούν όμως τα ευχολόγια για να μπορέσουν να επαναπατριστούν οι δικοί μας άνθρωποι. Αν θέλουμε να καταπολεμήσουμε το brain drain πρέπει να αντιμετωπίσουμε τους παράγοντες που το δημιούργησαν. Πώς; Νέες θέσεις εργασίας, βελτίωση των συνθηκών λειτουργίας των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, κίνητρα για τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων. 

Το σημαντικό είναι να νιώσουν οι απόδημοι Έλληνες ότι έχουν ισχυρούς δεσμούς με τη χώρα τους. Γι’ αυτό πρωταρχικός στόχος της ΟΝΝΕΔ και αδιαπραγμάτευτη θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης είναι να επισπευθεί το νομοσχέδιο για να εξασφαλιστεί η ψήφος των απόδημων συμπολιτών μας. Επιθυμία μας είναι οι Έλληνες του εξωτερικού να νιώθουν αδιάσπαστο κομμάτι της χώρας όσο μακριά κι αν βρίσκονται. 

Θέλουμε να είμαστε σε άμεση επαφή με τους Έλληνες του εξωτερικού, κι αυτό θα γίνει με την ενίσχυση των οργανώσεών μας στο εξωτερικό, τη στελεχιακή ενδυνάμωσή τους, τη διαμόρφωση κοινών πολιτικών και δράσεων, που θα φέρουν στην πράξη τους απόδημους Έλληνες κοντά στην πατρίδα τους.

Είμαστε εδώ για αυτούς που έφυγαν και θα κάνουμε τη φωνή τους να ακουστεί.

Η γενιά μας είναι αυτή που υπέστη τις επιπτώσεις μιας κρίσης για την οποία  δεν είχε καμία ευθύνη. Οι νέοι αυτής της γενιάς στήριξαν την πατρίδα τους στις δύσκολες μέρες που πέρασε χωρίς να μοιρολατρούν. Έμειναν εδώ δουλεύοντας σκληρά παρά τα όσα προβλήματα αντιμετώπισαν. Την ανεργία, τους μειωμένους μισθούς, τις δυσβάστακτες ασφαλιστικές εισφορές, την έλλειψη αντικρίσματος των σπουδών τους στον επαγγελματικό στίβο.

Κανένας μας δε ζήτησε να ζήσει σε βάρος του κράτους με αργομισθίες και επιδόματα. Δε θέλουμε να είναι πια κανείς αναγκασμένος να φοροδιαφεύγει για να ζήσει. Το μόνο που θέλουμε να αποδείξουμε ότι μπορούμε με αξιώσεις να ζήσουμε και να προοδεύσουμε μέσα από τη δουλειά μας.

Κάποιοι στο παρελθόν προσπάθησαν να μας καθησυχάσουν για το μέλλον  με συγκυριακές υποσχέσεις χωρίς έστω μια δόση αλήθειας. Αυτή τη σχέση κράτους-πολίτη ήρθε να αλλάξει με το πρόγραμμά της η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη προκηρύσσοντας με οργανωμένο σχέδιο, κοστολογημένες μειώσεις στον εισαγωγικό φορολογικό συντελεστή, μείωση φόρου στα μερίσματα των εταιρειών, σταδιακή κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος. 

Σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνθήκες που θα κάνουν τη δουλειά του καθενός από μας να είναι ένα μέσο δημιουργίας,  ανάπτυξης της κοινωνίας και της οικονομίας και όχι μια μηχανή πληρωμής φόρων. Η ΟΝΝΕΔ έχει ως προτεραιότητα να δώσει σ’ αυτούς τους ανθρώπους που έμειναν στη χώρα και πάλεψαν για το παρόν και το μέλλον τους όσα τους αξίζουν. Όλα αυτά για τα οποία κόπιασαν και αγωνίστηκαν για να αποκτήσουν.

Το πιο ζωντανό κομμάτι μιας κοινωνίας, είναι χωρίς δεύτερη σκέψη τα πανεπιστήμιά της. Λειτουργώντας σωστά, μπορούν να γίνουν χώροι δημιουργίας πρωτοπόρων ιδεών, να βοηθήσουν τους φοιτητές να γνωρίσουν τον κόσμο, να διαμορφώσουν και να εξελίξουν τις δεξιότητες και την σκέψη τους. Έχοντας αυτές τις ιδέες σαν πυξίδα, η ΔΑΠ- ΝΔΦΚ δραστηριοποιείται όλα αυτά τα χρόνια στα πανεπιστήμια της χώρας, με πρώτο μέλημά της τους φοιτητές και την πρόοδο της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Με την πολιτική αλλαγή που ήρθε την πιο κρίσιμη στιγμή, είναι η ώρα για τους χιλιάδες ΔΑΠίτες να δημιουργήσουν από την αρχή το Πανεπιστήμιο το οποίο όλοι οι φοιτητές ονειρεύονται. Η πρώτη μεγάλη μάχη κερδήθηκε με την κατάργηση του ασύλου ανομίας που υπέθαλπε παραβατικές και επικίνδυνες για τη φοιτητική κοινότητα συμπεριφορές και πρακτικές.

Τα ψέματα τελείωσαν. Ήρθε η ώρα της δικαίωσης για τους χιλιάδες ΔΑΠίτες και ΔΑΠίτισσες, που δεν κρύφτηκαν, αλλά όρθωσαν το ανάστημά τους και αποτέλεσαν τη φωνή της λογικής ερχόμενοι σε σύγκρουση με παραβατικούς του κοινού ποινικού δικαίου που λυμαίνονται το χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και τον θεωρούσαν επί χρόνια τσιφλίκι τους. Η θέση, όμως, την εγκληματιών δεν είναι στις καταλήψεις των πανεπιστημίων, αλλά στη φυλακή.

Επόμενος στόχος μας είναι να έχει η γνώμη των φοιτητών πραγματικό αντίκρισμα στην ηγεσία του Πανεπιστημίου τους, τα όργανα διοίκησης, το Υπουργείο Παιδείας, δημιουργώντας ένα Πανελλαδικό όργανο εκπροσώπησης φοιτητών. Χιλιάδες φοιτητές κάθε χρόνο αναδεικνύουν τη ΔΑΠ- ΝΔΦΚ πρώτη και αυτοδύναμη σε όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας, κι όμως με την αδράνεια της ΕΦΕΕ τα τελευταία χρόνια η φωνή τους δεν φτάνει πέρα από τα όρια της σχολής τους.

Προχωράμε σε γενναίες μεταρρυθμίσεις, ζητώντας τη μείωση του αριθμού των εισακτέων φοιτητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και την επαναφορά της βάσης του 10 για τους υποψηφίους των Πανελλαδικών εξετάσεων. Το γιατί είναι απλό. Οι δομές των Πανεπιστημίων δεν μπορούν να αντέξουν την υπερπληθώρα φοιτητών, η αγορά εργασίας δεν μπορεί να απορροφήσει το πλεόνασμα διαθέσιμου δυναμικού κι οι πτυχιούχοι που δεν βλέπουν τις σπουδές τους να πιάνουν τόπο δεν μπορούν να αντέξουν την ανεργία.

Τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που θα εξασφαλίσουν την εύρυθμη λειτουργία του Πανεπιστημίου και των φοιτητικών Συλλόγων, ακολουθούν τα μέτρα που θα φέρουν το Ελληνικό Πανεπιστήμιο στη θέση που του αξίζει. Εκσυγχρονισμός των προγραμμάτων σπουδών και σύνδεσή τους με την αγορά εργασίας ώστε κανένας πτυχιούχος να μην έρχεται αντιμέτωπος με την ανεργία. Δημιουργία θερινών και ξενόγλωσσων τμημάτων προπτυχιακών και μεταπτυχιακών σπουδών με στόχο την προσέλκυση φοιτητών από το εξωτερικό. Το επιστημονικό και ακαδημαϊκό δυναμικό των πανεπιστημίων μας δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα τμήματα του εξωτερικού και μ’ αυτό τον τρόπο αντιστρέφουμε το brain drain, δίνουμε ανάσα στην οικονομία της χώρας φέρνοντας νέους ανθρώπους στη χώρα και ανοίγουμε δρόμους επικοινωνίας για την ανταλλαγή τεχνογνωσίας και εμπειριών με χώρες του εξωτερικού.

Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ήταν πάντα ένα βήμα μπροστά. Έρχεται πλέον η ώρα να κάνει πράξη το όραμά της για ένα ευνομούμενο, ανοιχτό, ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο. Να δώσει φωνή σε κάθε φοιτητή και φοιτήτρια και να παλέψει για την εκπαίδευση που αξίζουν.